UNDERGROUND ARHITECTURE: ENVIROMENT AND CONTEXT OF CITY

Abstract

Underground architecture in the early age, according to the history of architecture, was built with the natural conditions to protect humans from dangerous environment. Later, it has been developed for many purposes such as agricultural, religious, and sheltering purposes. Its sizes have been also extended from one-family to communal sizes. Bernard Rudofsky, in his books ‘Architecture without Architect, illustrates the interesting aspect of blank space of underground architecture caused by weather and Chinese local architecture. From the studies of this text, it was found that underground architecture was influenced by all environmental contexts, namely geography, weather, social conditions such as warfare. Nowadays underground architecture is influenced by the development of urban which requires wider and bigger spaces responding with the needs of protection, harmony, and relation with environmental context.

The Objective is to study the level of space which identifies the underground architecture, the perception of underground architecture and how different between underground and upper in place above solid and void and blockade form. Experimenting of designing that support and contradict with crowed urban. The rising number of population effecting the use of public spaces which consists of various activities. The spaces were experimented must have at least 20 people per minute.

The experimental conditions of designing underground architecture in urban area lead at of the conditions of choosing locations and contexts to study the experimental designs of underground architecture responding the needs of protection, harmony and relation to the context. In this project; Victory Monument, Phayathai area; is considered. In the process of experiment of various activities on the same location, the difference in the process of perception making was made for the users in the dimensional perception and relation to the context which would happen in underground architecture crowded and superimposed with the activities. These locations are limited in the height of buildings due to the scenery of the city. The expected result is to use underground architecture in application with public spaces, whereas the identity of the location is still showed by separate the activity areas with visual-ordering techniques, perception in architecture. The using of location still supports the movement and migration of the population or users and allows user to perceive and know what is happening on the ground while they are underground. The conditions of underground architecture are developed to be applicable with present urban context

สถาปัตยกรรมใต้ดิน ในประวัติศาสตร์ด้านสถาปัตยกรรม ในยุคแรกเริ่มเป็นสิ่งปลูกสร้างที่เกิดจากเงื่อนไขทางธรรมชาติ ที่มนุษย์สร้างสิ่งปลูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันตนเองจากสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย ก่อนถูกพัฒนาในรูปแบบต่าง ๆ ทั้งเพื่อการเกษตร การบูชาพระเจ้า หรือเพื่อหลบซ่อนจากภัยสงคราม และมีการขยายรูปแบบการอยู่อาศัยตั้งแต่แบบหนึ่งครอบครัวไปจนถึงอยู่อาศัยแบบชุมชน จากการกล่าวถึงสถาปัตยกรรมใต้ดินของเบอร์นาร์ด รูดอฟสกี้ (Bernard Rudofsky) ในหนังสือ Architecture without Architect ให้รายละเอียดถึงที่ว่างที่น่าสนใจของสถาปัตยกรรมใต้ดินที่เกิดจากสภาพอากาศ และรูปแบบสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นของจีน การศึกษาเบื้องต้นบนจากเอกสารชี้ให้เห็นว่า สถาปัตยกรรมใต้ดินเกิดจากเงื่อนไขของบริบทแวดล้อม ทั้งลักษณะภูมิประเทศ, ภูมิอากาศ, สภาวะสังคมอย่างเช่นสงคราม หรือในปัจจุบันสถาปัตยกรรมใต้ดินเกิดจากการเติบโตของสังคมเมืองที่มีความต้องการในการใช้พื้นที่ที่สูง โดยปัจจัยเหล่านี้มีความต้องการการปกป้อง (Protection), ความกลมกลืน (Harmony) และความสัมพันธ์ (Relate) กับบริบทแวดล้อมโดยรอบ

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับที่ว่างของการแสดงตนของสถาปัตยกรรมที่บ่งถึงสถานะ การเป็นสถาปัตยกรรมใต้ดิน การรับรู้ในสถาปัตยกรรมใต้ดิน ความแตกต่างของการรับรู้ในสถาปัตยกรรมใต้ดินกับบนดิน ลักษณะระนาบเหนือหัว ช่องปิดและช่องเปิด (Solid and Void) รวมไปถึงรูปแบบการปิดล้อม นำมาทดลองออกแบบสถาปัตยกรรมใต้ดินที่มีกิจกรรมส่งเสริมและกิจกรรมที่ขัดแย้งกับบริบทแวดล้อมเดิมในสภาวะปัจจุบันที่บริบทเมืองมีความหนาแน่น จำนวนประชากรที่ส่งผลต่อการใช้พื้นที่สาธารณะ ที่มีกิจกรรมที่หลากหลาย และมีการเคลื่อนที่ของผู้ใช้ซ้อนทับกันเป็นจำนวนมาก รูปแบบกิจกรรมที่เหมาะสมกับพื้นที่ บนพื้นที่สาธารณะที่เหมาะสมกับการทดลองจะต้องมีผู้ใช้ผ่านพื้นที่อย่างน้อย 20 คนต่อ 1 นาที

จากเงื่อนไขการทดลองออกแบบสถาปัตยกรรมใต้ดินในพื้นที่ชุมชนเมือง นำไปสู่ปัจจัยการเลือกสถานที่ตั้งและบริบทแวดล้อมในการศึกษาทดลองออกแบบสถาปัตยกรรมใต้ดินที่ตอบสนองต่อความต้องการปกป้องตนเอง, ความกลมกลืน และความสัมพันธ์กับบริบทแวดล้อมโดยรอบ ซึ่งในที่นี้พิจารณาพื้นที่โครงการเป็นย่านแขวงพญาไท อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เพื่อในเกิดกระบวนการศึกษาทดลองในกิจกรรมที่แตกต่างกันบนพื้นที่เดียวกัน สร้างกระบวนการรับรู้แก่ผู้ใช้ที่แตกต่างกัน ภายใต้มิติการรับรู้และความสัมพันธ์กับบริบทแวดล้อม ที่จะเกิดในสถาปัตยกรรมใต้ดินบนพื้นที่ที่มีความหนาแน่นด้านการใช้พื้นที่ การซ้อนทับของกิจกรรมบนพื้นที่สาธารณะ ซึ่งพื้นที่เป็นบริเวณที่มีการจำกัดความสูงอาคาร หรือพื้นที่ที่ไม่ควรควรแก่การสร้างสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ที่เป็นการทำลายทัศนียภาพของเมือง ผลที่คาดว่าจะได้รับจากการศึกษาและทดลองออกแบบนี้ คือ นำสถาปัตยกรรมใต้ดินมาพัฒนาพื้นที่สาธารณะให้ยังคงแสดงถึงอัตตะของพื้นที่ โดยการจำแนกพื้นที่กิจกรรมด้วยการจัดการในการรับรู้ทางสถาปัตยกรรม และออกแบบรูปแบบการใช้พื้นที่ให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนถ่ายของผู้ใช้ด้วยทางสัญจร โดยที่ผู้ใช้ยังรับรู้ถึงความเป็นไปบนภาคพื้น ขณะอยู่ในใต้ดิน โดยมุ่งเน้นการจัดการพื้นที่เมืองด้วยสถาปัตยกรรมใต้ดิน โดยนำปัจจัยที่ทำให้เกิดสถาปัตยกรรมใต้ดินในอดีตมาพัฒนาให้เป็นไปตามเงื่อนไขของบริบทเมืองในปัจจุบัน