การประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพของประชากรในจังหวัดราชบุรี จากการรับสัมผัสโลหะในฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 10 ไมครอน (PM10)

Abstract

จังหวัดราชบุรีมีอัตราการขยายตัวทางด้านอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่องเฉลี่ยร้อยละ 5 ต่อปี โดยอุตสาหกรรมหลัก ได้แก่ อุตสาหกรรมแปรรูปหินปูน และอุตสาหกรรมเครื่องปั้นดินเผา อุตสาหกรรมเหล่านี้ก่อให้เกิดฝุ่นละอองขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน (PM10) ซึ่งอาจมีโลหะต่างๆ ปนเปื้อน งานวิจัยนี้จึงมีจุดประสงค์เพื่อประเมินความเสี่ยงในการเกิดมะเร็งและความเสี่ยงในการเกิดอันตรายอื่นนอกจากมะเร็ง ของประชากรในจังหวัดราชบุรี จากการรับสัมผัสโลหะชนิดต่างๆ ใน PM10 ภายในอาคารด้วยเส้นทางการหายใจ ตามวิธีการของ US-EPA โลหะที่วิเคราะห์มีจำนวน 15 ชนิด ได้แก่ Al As Cd Co Cr Cu Fe Hg Mg Mn Ni Pb Sb Zn และ V โดยทำการเก็บตัวอย่างใน 2 บริเวณ ได้แก่ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านถ้ำหิน (โรงเรียน ตชด.บ้านถ้ำหิน) ซึ่งเป็นตัวแทนของพื้นที่ชนบท และโรงเรียนวัดเจติยารามซึ่งเป็นตัวแทนของพื้นที่ชุมชน ผลการวิจัยพบว่า โรงเรียนตชด.บ้านถ้ำหินมีความเข้มข้นของ PM10 ในฤดูฝนและฤดูแล้งเฉลี่ยเท่ากับ 20.24 และ 27.22 ไมโครกรัม/ลูกบาศก์เมตร ตามลำดับ และบริเวณโรงเรียนวัดเจติยารามค่าความเข้มข้น ของ PM10 เฉลี่ยเท่ากับ 41.67 และ 42.22 ไมโครกรัม/ลูกบาศก์เมตร ตามลำดับ โดยโรงเรียนตชด.บ้านถ้ำหิน ตรวจพบโลหะ 9 ชนิด เรียงตามลำดับจากมากไปน้อยดังนี้ Fe Zn Al Mg Ni Cr Cu Mn และ Cd และโรงเรียนวัดเจติยาราม ตรวจพบโลหะ 11 ชนิด เรียงตามลำดับจากมากไปน้อยดังนี้ Zn Mg Fe Ni Cr Cu Mn Cd Co Al As และ Pb ส่วนโลหะชนิดอื่นๆ ตรวจไม่พบ และเมื่อนำความเข้มข้นเฉลี่ยของโลหะทุกชนิดมาประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพ พบว่าความเสี่ยงรวมในการเกิดมะเร็งจากการรับสัมผัสโลหะทุกชนิดของผู้ใหญ่และเด็กโรงเรียนตชด.บ้านถ้ำหิน มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 6.71E-04 และ 5.54E-04 ตามลำดับ และโรงเรียนวัดเจติยารามมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 6.65E-04 และ 5.54E-04 ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่า 1E-04 เป็นความเสี่ยงที่ไม่สามารถยอมรับได้ตามวิธีการของ US-EPA สำหรับความเสี่ยงในการเกิดอันตรายอื่นนอกจากมะเร็งจากการรับสัมผัสโลหะทุกชนิดของผู้ใหญ่และเด็ก โรงเรียนตชด.บ้านถ้ำหินมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.689 และ 0.570 ตามลำดับ และโรงเรียนวัดเจติยารามมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.817 และ 0.675 ตามลำดับ ซึ่งต่ำกว่า 1 เป็นความเสี่ยงที่สามารถยอมรับได้ตามวิธีการของ US-EPA The industrial sector in Rachaburi province is continuously growth by about 5 percent per year. The main industrial activities are limestone and pottery. All of which release inhalable particles matter (PM10) contaminated with various kinds of metals. Objective of this research was to assess cancer risk and non-cancer risk of Ratchaburi Province’s populations exposed to those metals contained in PM10 at indoor environment via inhalation pathway. The US-EPA risk assessment method was used for this purpose. The metals analyzed were Al, As, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Hg, Mg, Mn, Ni, Pb, Sb, Zn and V. PM10 were sampled at Ban Thumhin border patrol police school (TS) and Wat Jatiyaram school (WS), represented as rural and urban sites, respectively. The results showed that at TS, the average concentrations of PM10 in wet and the dry seasons were 20.24 and 27.22 mg/m3, respectively; whereas those found at WS were 41.67 and 42.22 mg/m3, respectively. The descending of metal concentrations in indoor PM10 found in TS was Fe, Zn, Al, Mg, Ni, Cr, Cu, Mn, and Cd, and that found in WS was Zn, Mg, Fe, Ni, Cr, Cu Mn, Cd, Co, Al, As and Pb. Other metals were non-detected. As calculated from the average concentrations of all metals, the total cancer risk of adults and children in TS were 6.71E-04 and 5.54E-04, respectively; while in WS were 6.65E-04 and 5.54E-04, respectively. These were in an unacceptable risk, as recommended by US-EPA. The total non-cancer risk of adults