QUALITY MANAGEMENT AND INTERNAL QUALITY ASSURANCE PERFORMANCE OF BANGKOK DISTRICT NON-FORMAL AND INFORMAL EDUCATION CENTRE

Abstract

The purposes of this research were to identify 1) Quality Management of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre 2) Internal Quality Assurance Performance of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre and 3) The Relationship between Quality Management and Internal Quality Assurance Performance of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre. Samples were 44 District Non–Formal and Informal Education Centre. Three informants in each Centre were a Director, an Internal Quality Assurance Officer, and a Teacher of sub - District Non-Formal and Informal Education Centre. Included a Total of 132 Informants. The research tool used in this study was a questionnaire about the Quality Management. according to the concept of Deming And Internal Quality Assurance Performance According to the Non-formal and Informal Education Standards. The data were analyzed by using Frequency, Percentage, Arithmetic Mean, Standard Deviation, and Pearson Product Moment Correlation Coefficient.

The results showed that

1. Quality Management of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre as a whole and each aspect was at a high level. ranking with arithmetic mean from high to low were ; Check, Plan, Do, and Action.

2. Internal Quality Assurance Performance of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre as a whole and each aspect was at a high level. ranking with arithmetic mean from high to low were ; Management Efficiency, Quality of Education Management/ Service, and The Quality of Learners/Service receiver.

3. The Relationship between Quality Management and Internal Quality Assurance Performance of Bangkok District Non–Formal and Informal Education Centre was found at .01 level of statistical significance.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบ 1) การบริหารคุณภาพของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานคร 2) การดำเนินงานประกันคุณภาพภายในของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานคร และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารคุณภาพกับการดำเนินงานประกันคุณภาพภายในของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างคือศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขต จำนวน 44 แห่ง ผู้ให้ข้อมูล แห่งละ 3 คน คือ ผู้อำนวยการ หรือผู้รักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการ เจ้าหน้าที่งานประกันคุณภาพภายใน และครูผู้สอน รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 132 คน เครื่องมือที่ใช้ เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับการบริหารคุณภาพ ตามแนวคิดของเดมมิ่ง และการดำเนินงานประกันคุณภาพภายใน ตามกรอบมาตรฐานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย สถิติที่ใช้ คือ ความถี่ ร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า

1. การบริหารคุณภาพของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานครในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับตามค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปน้อย ได้ดังนี้ การประเมินผลตามแผน การวางแผน การปฏิบัติตามแผน และการพัฒนาปรับปรุงแผน

2. การดำเนินงานประกันคุณภาพภายในของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานครในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับตามค่ามัชฌิมเลขคณิต จากมากไปน้อย ได้ดังนี้ ประสิทธิภาพการบริหารจัดการ คุณภาพการจัดการศึกษา/การให้บริการ และคุณภาพของผู้เรียน/ผู้รับบริการ

3. การบริหารคุณภาพของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานคร กับการดำเนินงานประกันคุณภาพภายในของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยเขตกรุงเทพมหานคร มีความสัมพันธ์กันในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01