Volumetric Potentials in Cube Architecture

Abstract

When discussing about geometric shapes in architecture, the cubic or square shapes are usually the initial imageries appearing in people's minds. Architecture ever since its early days was appropriated under the two- and three-dimensional concept of basic geometries, for instance in squares or cubic entities. Applied to the knowledge of building design these volumetric systems have always been a significant part of the architectural histories and continuing to be relevant among several other aesthetic references in contemporary societies. Advanced scientific technologies have transformed what human needs to survive on earth against complex circumstances more so than ever. Consequently, the complexity in architectural designs ought to evolve in response to such social and cultural shift. Modernity and architectural cubic volumes have always been in association with one another in terms of their creative and influential exchanges. Cubism was acclaimed for its conceptual foundation of modernist progressive explorations. Evidently the geometric or cubic formal movements remain the ongoing source of inspiration up to the present time, especially the contemporary projects of architectural designs which continue to represent valuable traits within cubist legacies. Hence, the architecture with complex cubic volumes practiced in contemporary era should be further analyzed potentially for its extended aspects of theoretical discourse, perhaps arriving at different conclusions or new questions.

เมื่อพูดถึงรูปทรงเรขาคณิตในงานสถาปัตยกรรม รูปทรงลูกบาศก์ หรือสี่เหลี่ยมมักจะเป็นภาพเริ่มต้นที่ปรากฏในความคิดของผู้คนโดยทั่วไป สถาปัตยกรรมนับตั้งแต่ยุคแรกเริ่มนั้น มีความเหมาะสมภายใต้แนวคิดของรูปทรงเรขาคณิตพื้นฐาน ทั้งในรูปแบบสองมิติ และสามมิติ ตัวอย่างเช่น รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส หรือหน่วยลูกบาศก์ที่ถูกนำมาประยุกต์ใช้กับความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบอาคาร ซึ่งระบบปริมาตรเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมมาโดยตลอด และยังคงมีความเกี่ยวข้องในการอ้างอิงด้านสุนทรียศาสตร์อื่น ๆ อีกหลายประการในสังคมร่วมสมัย เทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูงได้เปลี่ยนแปลงสิ่งที่มนุษย์ต้องการ เพื่อเอาชีวิตรอดบนโลกนี้ จากสถานการณ์ที่มีความซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา ดังนั้นความซับซ้อนในการออกแบบสถาปัตยกรรมจึงควรพัฒนาเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และวัฒนธรรมดังกล่าว ยุคสมัยใหม่ และสถาปัตยกรรมปริมาณลูกบาศก์นั้น มีความสัมพันธ์กันเสมอมาในแง่ของการแลกเปลี่ยนความคิดสร้างสรรค์ และการมีอิทธิพลซึ่งกันและกัน แนวคิดบาศกนิยม (Cubism) ได้รับการยกย่องสำหรับรากฐานแนวความคิดของการสำรวจสมัยใหม่ที่ก้าวหน้า ซึ่งเห็นได้ชัดว่าการเคลื่อนไหว และการพัฒนาของรูปทรงเรขาคณิต หรือลูกบาศก์ยังคงเป็นแรงบันดาลใจอย่างต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกแบบสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ซึ่งยังคงแสดงออกถึงลักษณะอันมีค่าของคุณสมบัติแบบเหลี่ยม ดังนั้นสถาปัตยกรรมที่มีปริมาตรลูกบาศก์ที่ซับซ้อนซึ่งเกิดขึ้นในยุคร่วมสมัย ควรมีการวิเคราะห์เพิ่มเติมที่อาจเป็นไปได้สำหรับแง่มุมที่ขยายออกไปของวาทกรรมเชิงทฤษฎี บางทีอาจนำมาซึ่งข้อสรุปที่แตกต่างออกไป หรือคำถามใหม่