The 3 sonatas of three centuries

Abstract

This research aims to study in depth the history, the technique of composing, the technique of performing 3 Sonatas for Cello and Piano by 3 composers living 3 centuries apart. Sonata for Cello and Piano no.3 in A major opus by 69 German composer Ludwig van Beethoven (1770-1827). Sonata for Cello and Piano (1915) by French impressionist Claude Debussy. And Sonata for Cello and Piano in D minor opus 40 by Dmitri Shostakovich, Russian composer in the 20th century. In this process the researcher will perform the 3 works for the public. The researcher retrieves information from sources such as related historical articles, comments by world renowned cellists, articles appeared in programs played by them. We found that in these 3 Sonatas the cello and piano are equal in dialogue and interplay. The technique is in standard sonata form the details are vastly complex. This in depth research will help better interpretation and performing of these 3 Sonatas.

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติเชิงลึก วิเคราะห์เทคนิคการประพันธ์ และวิเคราะห์เทคนิคการบรรเลงบทประพันธ์โซนาตาสำหรับเชลโลและเปียโน 3 บทที่มีระยะเวลาประพันธ์ห่างกันถึง 3 ศตวรรษ ได้แก่ โซนาตาสำหรับเชลโลและเปียโนหมายเลข 3 ในกุญแจเสียง A เมเจอร์ โอปุส 69 ของ ลุดวิก ฟาน เบโธเฟน นักประพันธ์เพลงชาวเยอรมันในยุคคลาสสิก (ค.ศ. 1750 - 1830) โซนาตาสำหรับเชลโลและเปียโน ในกุญแจเสียง D ไมเนอร์ (ค.ศ. 1915) ของนักประพันธ์เพลงชาวฝรั่งเศส โคลด เดอบุสซี ในยุคกระแสอิมเปรชัน และโซนาตาสำหรับเชลโลและเปียโน ในกุญแจเสียง D ไมเนอร์ โอปุส 40 ของ ดมิทริ ชอสตาโกวิช นักประพันธ์เพลงชาวรัสเซียในยุคศตวรรษที่ 20 โดยในขั้นตอนดำเนินการวิจัยยังประกอบไปด้วยการนำบทเพลงโซนาตาสำหรับเชลโลทั้ง 3 บทออกแสดงเดี่ยวหน้าสาธารณชน

ผู้วิจัยศึกษาค้นคืนจากแหล่งข้อมูลต่าง ๆ เช่น บทความทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง สัมภาษณ์นักเชลโลที่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติ คำอธิบายบทเพลงในสูจิบัตรการแสดงเดี่ยวของนักเชลโล่ที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ และบทความที่เขียนถึง 3 บทเพลงนี้โดยตรง ผลการวิจัยพบว่าบทบาทของเชลโลกับเปียโนของโซนาตาสำหรับเชลโลและเปียโนทั้ง 3 บทนี้มีความเท่าเทียมกัน และสื่อสารโต้ตอบกันเป็นเรื่องราว ด้านเทคนิคการประพันธ์มีโครงสร้างเป็นสังคีตลักษณ์โซนาตามาตรฐานแต่มีรายละเอียดซับซ้อน จากการศึกษาประวัติในเชิงลึกของบทประพันธ์ทั้ง 3 บท ทำให้สามารถ ตีความบทเพลงได้ชัดเจนมากขึ้น ซึ่งส่งผลให้การแสดงเดี่ยวนั้นมีคุณภาพดี