THE EFFECTS OF TASK-BASED LEARNING ON ENHANCING GRADE 9 STUDENTS’ ENGLISH SPEAKING SKILLS

Abstract

The research explores the effects of task-based learning on the development of grade 9 students’ speaking skills. It was experimental research on the basis of one group pretest-posttest design. The purposes of this research were 1) to compare students speaking skills before and after using task-based learning and 2) to study student satisfaction with task-based learning. The samples were 36 students who studied in grade 9. They were selected by cluster random sampling. Research instruments were 1) four task-based lesson plans 2) pre and post oral tests and 3) satisfaction questionnaires. The data were analyzed by using mean scores, standard deviation, and dependent sample t-test.

The result of the research revealed that 1) English speaking skills of grade-9 students on post-test were significantly higher than on pre-test at .05 level. 2) Satisfaction of grade 9 students towards task-based learning was at the highest level.

การวิจัยเรื่องผลการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเพื่อส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เป็นการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental Research) ซึ่งผู้วิจัยใช้รูปแบบกลุ่มเดียวสอบก่อนและหลังเรียน (One-Group Pretest-posttest Design) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ เปรียบเทียบทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน และเพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยครั้งนี้ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/14 ที่เรียนวิชาภาษาอังกฤษ ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 36 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลมี 3 ประเภท ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน จำนวน 4 แผน แบบทดสอบวัดทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การหาคุณภาพเครื่องมือวิจัย โดยหาค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และ การทดสอบทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (Dependent Samples t-test)

ผลการวิจัยพบว่า ทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานอยู่ที่ระดับมากที่สุด