THE DEVELOPMENT OF GEO – LITERACY AND CREATIVITY IN GEOGRAPHY ON ROO LONG TONG THAI BY PHENOMENON – BASED LEARNING WITH GEOINFORMATICS OF SIXTH GRADE STUDENTS

Abstract

The purposes of this research were to: 1) compare the geo-literacy of sixth grade students before and after using phenomenon-based learning with geoinformatics; 2) compare the creativity in geography of sixth grade students before and after using phenomenon-based learning with geoinformatics, and 3) study the opinions of sixth grade students towards phenomenon-based learning with geoinformatics. The sample of this research consisted of 37 sixth grade students in the Junkrajung Room, studying in the second semester of the academic year 2022, The Demonstration School of Silpakorn University (Early Childhood and Elementary). This research instruments consisted of 1) the unit learning plan using phenomenon-based Learning with geoinformatics; 2) the geo-literacy test; 3) the creativity in geography test, and 4) a questionnaire on the opinion of sixth grade students towards phenomenon-based learning with geoinformatics. The data were analyzed by arithmetic mean, standard deviation, t-test for dependent and content analysis.

The results were as follows :

1) The geo-literacy of sixth grade students improved after using phenomenon-based learning with geoinformatics and was significantly higher than before learning at the .05 level.

2) The creativity in geography of sixth grade students improved after using phenomenon-based learning with geoinformatics and was significantly higher than before learning at the .05 level.

3) The sixth grade students’ opinion towards phenomenon-based learning with geoinformatics was at the highest level.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความฉลาดรู้ทางภูมิศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน ร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ 2) เปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ทางภูมิศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ และ 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน ร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ห้องจันทร์กระจ่าง จำนวน 37 คน ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร (ปฐมวัยและประถมศึกษา) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน ร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ 2) แบบวัดความฉลาดรู้ทางภูมิศาสตร์ 3) แบบวัดความคิดสร้างสรรค์ทางภูมิศาสตร์ และ 4) แบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า

1) ความฉลาดรู้ทางภูมิศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

2) ความคิดสร้างสรรค์ทางภูมิศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

3) ความคิดเห็นของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับภูมิสารสนเทศศาสตร์ อยู่ในระดับเห็นด้วยมากที่สุด