Buddha Images at Wat Phra Chetuphon Wimolmanghalaram Rajvaramahavihara

Abstract

This thesis aims to study ranges of Buddha images at Wat Phra Chetuphon Wimolmangalaram either relocated to the monastery or erected under the time of King Rama I-IV of the current Rattanakosin era, whose reigns dated between 1782-1868. This study focuses on the allocation of statuaries gathered from northern regions by King Rama I. Original logistic catalogs have been reviewed to define possible origins and quantities of Buddha images at Wat Phra Chetuphon, before recategorized under the idea of artistic comparative study, which identifies dating and later refurbishments

Prior to the historic allocation of Buddha images from other regions to Wat Phra Chetupon in the eighteenth century, it is documented that original Buddha statues of the monastery were namely Phra Buddha Sasada and a group of minor Buddha images made of stone or mortar. Historical manuscripts investigated in this research also pointed out that some of images were listed to be casted specifically for the temple by the time of King Rama I, r. 1782-1809. Under the same reign, series of logistic catalogs had defined numbers of ancient Buddha image summoned from northern regions to Wat Phra Chetuphon along with traditional measurements of individual statue. Cities which being mentioned in this historical evidence include Sukhothai, Phichai, Sawankhalok, Phichit, Phitsanulok, Lopburi, and Ayutthaya. The gathered images were managed to be housed in various places include The Sanphetchadayan Stupa, ordination hall, its gallery and corridors, directional viharas, and angled corner viharas

By the time of King Rama I, who had founded The Rattanakosin Empire in 1782, these relocated Buddha images are found to consist various styles of art categorized by modern scholars. Sukhothai, Lanna, and early Ayutthaya Buddha images were run into alternative courses of maintenances which obscure original appearances and unified into current preference of the eighteenth century. Among this population, recent conservation at Wat Phra Chetuphon had revealed series of historical inscriptions on the lower bases of Buddha statues. The discovery plays significant role in determining with former comparative studies on artistic features of the images. Over the same Buddha image inscriptions sometimes found to include either original text dated to the Sukhothai period and overlaying Rattanakosin inscriptions defining origins of individual statuaries. Lists of material supplies were also found ordered regarding to the restoration of allocated Buddha images during the reign of King Rama I as a part of the maintenance. Ranges of documented refurbishment mainly include replastering, refacing, and limbs rejoining

During the reign of King Rama III, r.1824-1851, no evidence of Buddha images allocation was found, despite the creation of famous reclining Buddha. Under the same reign there was an enormous renovation bestowed to the monastery. Started by construction and rearrangement which brought minor standing Buddha images to the balcony of Maha Chedi Stupas and the elevation of central image’s base. Standing Buddha from the reign of King Rama III can be categorized into two groups; which are a group of standing statues with spreading robes toward both hand and body, and another group without aforementioned feature

The reign of King Rama IV, r.1851-1768, either shows no evidence of allocation. Only a group of Buddha images artistically signified to this period are found across a partition of The Maha Chedi Stupas balcony which was an extension under his reign. Restoration work and revitalization during the reign of King Rama IV also include regilding and renaming of Buddha images at the monastery

วิทยานิพนธ์เล่มนี้เป็นการศึกษาพระพุทธรูปที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหารตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 1 - 4 โดยศึกษาพระพุทธรูปที่รัชกาลที่ 1 โปรดฯ ให้อัญเชิญมาจากหัวเมืองเหนือและพระพุทธรูปเดิมของวัดรวมทั้งพระพุทธรูปที่สร้างขั้นใหม่ มีจุดประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าแต่ละกลุ่มว่าอัญเชิญมาจากเมืองใดและมีจำนวนเท่าใด จัดกลุ่มรูปแบบเพื่อกำหนดอายุ และตรวจสอบการบูรณปฏิสังขรณ์ จากการศึกษาพบว่าพระพุทธรูป ในสมัยรัชกาลที่ 1 พบหลักฐานการประดิษฐานพระพุทธรูปเดิมของวัดคือ พระพุทธศาสดา และพระพุทธรูปกลุ่มที่เป็นหินหรือปูน และมีการสร้างหล่อพระพุทธขึ้นใหม่คือ พระพุทธป่าเลไลยก์ และพบหลักฐานการอัญเชิญพระพุทธรูปจากหัวเมืองเหนือมายังวัดพระเชตุพน หัวเมืองที่ปรากฏหลักฐานการอัญเชิญมาได้แก่ เมืองสุโขทัย เมืองพิชัย เมืองสวรรคโลก เมืองพิจิตร เมืองพิษณุโลก เมืองพิษณุโลก เมืองลพบุรี เมืองกรุงเก่า ตำแหน่งที่ประดิษฐานพระพุทธรูปที่ที่อัญเชิญมาได้แก่ 1.พระมหาเจดีย์ศรีสรรเพชญ ,2.พระอุโบสถ, 3.พระวิหารทิศ, 4.พระระเบียง, 5 เฉลียงพระระเบียง, 6,พระวิหารคด จากการตรวจสอบจัดกลุ่มรูปแบบทางศิลปกรรมพบว่ามีศิลปกรรมตั้งแต่ พระพุทธรูปศิลปะสุโขทัย ศิลปะล้านนา ศิลปะอยุธยา พระพุทธรูปที่หล่อพอกพระพักตร์ พระพุทธรูปที่บูรณะหล่อสร้างขึ้นใหม่ และยังพบกลุ่มพระพุทธรูปที่มีจารึกที่ฐาน ซึ่งเป็นตัวช่วยกำหนดอายุทางศิลปะได้เป็นอย่างดี โดยจารึกมีทั้งจารึกในสมัยรัตนโกสินทร์และจารึกสมัยสุโขทัย การบูรณปฏิสังขรณ์พระพุทธรูปในสมัยรัชกาลที่ 1 พบว่ามีบัญชีรายการสั่งสิ่งของที่เกี่ยวการบูรณปฏิสังขรณ์พระพุทธรูป โดยมีการบูรณปฏิสังขรณ์ตั้งแต่การ ซ่อมพระพุทธรูปที่เป็นปูนปั้น ซ่อมต่อพระเศียร ต่อพระกร การซ่อมแปลงพระหัตถ์ การซ่อมแปลงพระพักตร์ การหล่อปูนพอกทับพระพักตร์เดิม

จากการศึกษาพระพุทธรูปในสมัยรัชกาลที่ 3 ไม่พบหลักฐานการอัญเชิญพระพุทธรูปจากที่อื่นมา แต่พบการสร้างหล่อพระพุทธรูปขึ้นใหม่คือ พระพุทธไสยาสน์ และในสมัยของรัชกาลที่ 3 มีบูรณปฏิสังขรณ์ตั้งแต่อัญเชิญพระพุทธรูปยืนมาจัดเรียงใหม่ที่พระระเบียงพระมหาเจดีย์และการบูรณปฏิสังขรณ์ฐานชุกชีของพระพุทธรูป พบรูปแบบศิลปกรรมพระพุทธรูปยืนในสมัยรัชกาลที่ 3 แบ่งเป็นสองกลุ่มคือ 1.กลุ่มพระพุทธรูปยืนครองชายจีวรปลายแผ่ออกทั้งสองข้าง 2.กลุ่มพระพุทธรูปที่ยืนไม่มีชายจีวรแผ่ออกทั้งสองข้างวรกาย

จาการศึกษาพระพุทธรูปในสมัยรัชกาลที่ 4 ไม่พบหลักฐานการอัญเชิญมาจากที่อื่น พบเพียงกลุ่มพระพุทธรูปที่ประดิษฐานในตำแหน่งที่พระระเบียงพระมหาเจดีย์ที่สร้างขยายออกไปทางด้านทิศตะวันตกพบ พบเป็นกลุ่มพระพุพุทธรูปศิลปกรรมตั้งแต่ พระพุทธรูปศิลปะอยุธยา ศิลปะรัตนโกสินทร์ ส่วนการบูรณปฏิสังขรณ์ในสมัยรัชกาลที่ 4 พระองค์โปรดฯให้บูรณปฏิสังขรณ์พระรัศมี พระพุทธไสยาสน์ เสด็จปิดทองพระพุทธรูปในพระอารามและขนานพระนามและสร้อยนามพระพุทธรูปขึ้นใหม่