BOON KHAO PRADAPDIN: GOOD EARTH

Abstract

This creative research aims to study glass art and the creation of installation spaces that express cultural beliefs in religious philosophy in three ways:

1. To create artworks that express the relationship between cultural belief rituals, the essence of longing connected to the space, and the core of Buddhist philosophy.

2. To create artworks that express the relationship between local cultural belief rituals, the essence of longing and connection to the space, reflecting the core of Buddhist philosophy.

3. To create artworks that express the state of tranquility and emptiness through the four primordial elements: earth, water, air, and fire, and through the transparency of empty spaces. Show the relationship between glass and space, inviting appreciation of fragility and creating a space for viewing the artwork.

All living beings originated from the fertile land, which is like a mother giving birth and nurturing life to grow warmly. It is a place that fosters goodness, beauty, beliefs, faith, and culture. The land and the rice goddess provide both flesh and blood, allowing people to thrive and flourish in both body and mind. While a piece of earth, given by the mother creator, is a symbol of love and warmth from the mother and the earth goddess of the homeland when one must leave home to live in a place with different lands and cultures. From the longing for a mother and the connection of beliefs in the rice offering ceremony, the essence of merit is conveyed through the natural phenomena of earth, water, wind, and fire, moving from one place to another. In the rice offering ceremony, an annual ritual of the community of creators, there is a connection between the living and the departed through the spirit and the air or the transparent space that envelops the clarity of water, the brightness of the candle flame, the movement of the wind, and the stillness of the earth. The creator has presented clay as a personal cultural symbol and earth as the foundation of life as a topic for creative exploration. This is done through a process of questioning the tangible aspects of clay and soil against the intangible transparency of the spiritual connection between the living and the departed. Glass is used as a material to represent these tangibles and intangibles. The clarity of glass, akin to water, symbolizes the meaning and relationship of the four elements: the land of noble culture and the earth as the motherland, merging with the clay of the mother clay that nourishes life. The creative process of arranging the space expresses simplicity and tranquility. The shapes formed by the glass branches reflect the fragility of glass in its elemental form, which embodies the truths of life intertwined within the transparent branches, resembling the cracks of life's structure. These elements are reassembled into a pure outline. The study found that creative works aiming to convey tranquility and emptiness arise from a process that requires delicacy and concentration. The creative process is a form of repetition, leading to the refinement of one's mind alongside the creation of the work. By experiencing the state of breath exploration and the fragility of glass, it serves as a test of patience and an insight into the uncertainty of all things. These essences are conveyed and create an experience for the audience through the arrangement of space and the atmosphere of perseverance and breath exploration, as well as creating a viewing space for the audience. Through tranquility, cleanliness, and transparency, it encourages the appreciation of fragility with mindfulness, fostering a dialogue towards peace and emptiness of the mind.

การวิจัยสร้างสรรค์นี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาค้นคว้าผลงานด้านศิลปะแก้วและการสร้างพื้นที่การจัดวางที่แสดงออกถึงวัฒนธรรมทางความเชื่อในปรัชญาทางศาสนา ใน 3 ประเด็นคือ

1. เพื่อสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง พิธีกรรมความเชื่อทางวัฒนธรรมท้องถิ่น สาระจากความผูกพันถวิลหาเชื่อมโยงกับพื้นที่แสดงออกถึงแก่นแท้ในปรัชญาพุทธศาสนา

2. เพื่อสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่แสดง สภาวะความสงบเงียบและความว่าง ผ่านปฐมธาตุทั้งสี่ อันได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ผ่านความปรุโปร่งของพื้นที่ว่าง

3. แสดงความสัมพันธ์ระหว่างแก้วกับพื้นที่ เชื้อเชิญให้ชื่นชมความเปราะบางและสร้างพื้นที่การชมผลงาน

สิ่งมีชีวิตทั้งมวลกำเนิดจากผืนแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นเสมือนแม่ผู้ให้กำเนิดอุ้มชีวิตให้เติบโตอย่างอบอุ่น เป็นพื้นที่ที่ก่อให้เกิดความดี ความงาม ความเชื่อ ความศรัทธาและวัฒนธรรม ผืนดินและแม่โพสพให้ทั้งเลือดเนื้อและชีวิตของผู้คนทั้งหลายเจริญรุ่งเรืองมีความสมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจ ในขณะที่ก้อนดินก้อนหนึ่งผู้สร้างสรรค์ได้รับจากแม่มอบให้เมื่อต้องจากบ้านไปอยู่ในที่ที่มีความแตกต่างระหว่างพื้นที่และวัฒนธรรมคือสัญลักษณ์ของความรักความอบอุ่นของแม่และพระแม่ธรณีถิ่นกำเนิด จากความถวิลหาแม่และการเชื่อมโยงคติความเชื่อในพิธีบุญข้าวประดับดินส่งสารสาระแห่งบุญผ่านปรากฏการณ์ตามธรรมชาติของ ดิน น้ำ ลม ไฟ เคลื่อนลอยไปจากที่หนึ่งถึงอีกที่หนึ่ง ในพิธีบุญข้าวประดับดินอันเป็นพิธีกรรมประจำปีของชุมชนของผู้สร้างสรรค์มีการเชื่อมต่อระหว่างคนเป็นกับคนที่จากไปแล้วผ่านจิตวิญญาณและอากาศหรือพื้นที่ว่างอันปรุโปร่งที่ห่อหุ้มความโปร่งใสของน้ำ ความสว่างของเปลวเทียน ความเคลื่อนไหวของลม ความนิ่งสงบของดินเอาไว้

ผู้สร้างสรรค์ได้หยิบยกก้อนดินในฐานะความหมายทางวัฒนธรรมเฉพาะตนกับดินในฐานะพื้นโลกต้นกำเนิดชีวิตเป็นหัวข้อเพื่อการค้นคว้าสร้างสรรค์โดยผ่านกระบวนการตั้งคำถามเกี่ยวกับรูปธรรมของก้อนดินและผืนดินกับนามธรรมของความโปร่งใสของการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณระหว่างคนเป็นกับผู้ที่จากไปแล้ว โดยนำแก้วเป็นวัสดุแทนรูปธรรมและนามธรรมมดังกล่าว ความใสของแก้วมีความคล้ายน้ำเป็นสิ่งแทนความหมายและความสัมพันธ์ของธาตุทั้ง 4 ผืนดินแห่งวัฒนธรรมอันดีงามและดินอันเป็นดั่งแม่ธรณีหลอมรวมกันกับก้อนดินของแม่ก้อนดินที่เป็นเลือดเนื้อหล่อเลี้ยงชีวิต กระบวนการสร้างสรรค์สร้างพื้นที่การจัดวางแสดงออกถึงความเรียบง่ายและสงบ รูปทรงที่เกิดจากการก่อรูปด้วยเส้นแก้วแบบกิ่งก้าน แสดงผ่านความเปราะบางของแก้วในรูปธาตุที่เป็นธาตุพื้นฐานที่แสดงสัจธรรมของชีวิตสอดแทรกไว้ภายในเส้นกิ่งก้านโปร่งใสคล้ายเส้นปริแตกของโครงสร้างชีวิตได้ประกอบสิ่งที่สลายนั้นขึ้นมาใหม่ด้วยโครงร่างอันบริสุทธิ์

ผลการศึกษาพบว่า ผลงานสร้างสรรค์ที่ต้องการแสดงออกถึงความสงบเงียบและความว่างเกิดขึ้นด้วยกระบวนการที่ต้องอาศัยความประณีตและสมาธิ ขั้นตอนการสร้างสรรค์เป็นรูปแบบการทำซ้ำ จึงทำให้เกิดการขัดเกลาจิตใจตนเองร่วมไปกับการสร้างสรรค์ผลงาน โดยการได้สัมผัสสภาวะการสำรวจลมหายใจ และในความเปราะบางของแก้วได้เป็นบททดสอบความอดทนและมองเห็นความไม่แน่นอนของสรรพสิ่ง สาระเหล่านี้ถูกถ่ายทอดและสร้างประสบการณ์ให้แก่ผู้ชมผลงานด้วยการสร้างพื้นที่การจัดวางและสร้างบรรยากาศของการพิจารณาความเพียรและสำรวจลมหายใจรวมไปถึงการสร้างพื้นที่การชมผลงานให้กับผู้ชม ผ่านความสงบเงียบ สะอาด ปรุโปร่งโน้มน้าวการชื่นชมความเปราะบางด้วยสติ สร้างบทสนทนาไปสู่ความสงบและความว่างของจิตใจ