การวิเคราะห์เปรียบเทียบการพัฒนาโมทีฟในการอิมโพรไวส์ระหว่างเคิร์ต โรเซนวิงเคิล และวูลฟ์กัง มิธสเปียล

Abstract

การค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการพัฒนาโมทีฟ (Motivic Development) ในการอิมโพรไวส์ของเคิร์ต โรเซนวิงเคิล และวูลฟ์กัง มิธสเปียล จำนวน 3 บทเพลง ได้แก่ Be-Bop, Skippy และ Half Nelson โดยผู้วิจัยศึกษาและวิเคราะห์เฉพาะเทคนิคอิมโพรไวส์โดยใช้การพัฒนาโมทีฟ (Motivic Development) เพื่อให้เห็นถึงรายละเอียดที่มีความแตกต่างและความคลายคลึงกันในการอิมโพรไวส์และการพัฒนาโมทีฟ ผลจากการวิจัยพบว่าเคิร์ต โรเซนวิงเคิล และวูลฟ์กัง มิธสเปียล มีความคลายคลึงกันในเทคนิคการพัฒนาโมทีฟได้แก่ การทำซ้ำ (Repetition) การทดเสียง (Transposition) การเรียงลำดับ (Sequence) การเปลี่ยนขั้นคู่ (Interval Change) การเปลี่ยนจังหวะ (Rhythm Change) การพลิกกลับ (Inversion) การสลับที่ (Permutation) การย่อส่วนจังหวะ (Diminution) การขยายส่วนจังหวะ (Augmentation) การประดับโน้ต (Ornamentation) และการนำโน้ตออก (Thinning) ซึ่งสามารถนำเทคนิคและวิธีการพัฒนาโมทีฟของนักดนตรีทั้งสองท่านมาผสมผสานและประยุกต์ในการประพันธ์เพลงหรือการอิมโพรไวส์ได้ The Independent Study aims to study and compare the motivic development in improvisation of Kurt Rosenwinkel and Wolfgang Muthspiel on Be-bop, Skippy and Half Nelson. The researcher has studied and analyzed especially on motivic development for improvisation techniques to expand the details and differences between improvisation and motivic development. In research, found that Kurt Rosenwinkel and Wolfgang Muthspiel have similar techniques to develop motifs such as Repetition, Transpostition, Sequences, Interval Change, Rhythm Change, Inversion, Permutation, Diminution, Augmentation, Ornamentation and Thinning. These given techniques from Kurt Rosenwinkel and Wolfgang Muthspiel on this research could be combined and adapted for contemporary composition and improvisation.