THE CONVERSATION WITH MY LIFE SPACE

Abstract

In today's world, everything is quickly undergoing change, passing, and moving forward. In the cycle of life, change is a constant; we are born, live our lives, and transform according to the natural order.

My daily life is always evolving due to different situations, locations, and circumstances. These changes encourage me to be mindful and apply my wisdom to effectively navigate and confront them, often through the process of creating art. Art has become a medium for meditation and a reflection of my learning experiences.

"The Conversation with my Life Space" is a series of art pieces that reflect my emotions, sense of peace, and solitude amidst the natural forests of my hometown, the Khao Luang mountain range in Nakhon Sri Thammarat province. From my perspective, the landscape conveys my awareness and self-reflection during my artistic process, which helps to clarify my innate character. My observations of light and shadow throughout the day create a serene atmosphere and highlight the vitality present within illuminated areas. I intentionally select and minimize details to illustrate the overlapping spaces found in nature, which resonate with my thoughts and state of mind. I employ a soot color technique to produce a collection of semi-abstract artworks, comprising five pieces.

ปัจจุบันทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลง ก้าวผ่านและเคลื่อนไหวไปอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่และเปลี่ยนแปลงไปเป็นสัจธรรมแห่งความเป็นจริงของธรรมชาติ ชีวิตในแต่ละวันของผู้สร้างสรรค์เคลื่อนไปตามสถานการณ์ สถานที่และสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เข้ามาทำให้ ผู้สร้างสรรค์ต้องใช้พลังสติและพลังปัญญา เผชิญกับเรื่องราวเหล่านี้ให้ได้อย่างเป็นปกติ เพื่อเป็นที่พึ่งให้แก่ตนเองด้วยกระบวนการทางศิลปะ ในฐานะที่เป็นเครื่องมือฝึกสติและสะท้อนประสบการณ์การเรียนรู้

“บทสนทนากับพื้นที่ของชีวิต” จึงเป็นผลงานที่ถ่ายทอดความงดงาม ความสุขสงบ และคุณค่าของธรรมชาติ ผ่านการสังเกตรับรู้ เพื่อสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมของความบริสุทธิ์จากธรรมชาติลงบนกระดาษเยื่อไผ่ วาดถ่ายทอดภาพกลุ่มต้นไม้ที่เรียงยาวสูงชะลูดขึ้นไปหาแสงในการดำรงชีวิต ออกมาเป็น เส้น รูปร่าง พื้นที่ว่างและจังหวะของแสงที่ตกกระทบ ตามจังหวะของต้นไม้ในธรรมชาติ ประกอบด้วยการสร้างสรรค์งานศิลปะเป็นรูปธรรมและในด้านนามธรรมคือการสะท้อนความรู้สึก ความสงบสันโดษของตนเอง ท่ามกลางพื้นที่ธรรมชาติจากผืนป่าของเทือกเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นพื้นที่บ้านเกิด โดยผ่านกระบวนการทำงานศิลปะที่รับรู้ได้ถึงธรรมชาติภายในตนเอง โดยถ่ายทอดเป็นภาพทิวทัศน์จากมุมมองที่พบเห็น เพื่อถ่ายทอดมุมมองและสื่อสารความรู้สึกของการได้กลับมารับรู้ตัวเองและสิ่งแวดล้อมรอบบ้านเกิด ส่งผลต่อจิตใจและความรู้สึก ออกจากสภาพความวุ่นวายของความเป็นอยู่ทางสังคมชั่วขณะ เช่น การสังเกตแสงและเงาที่ตกกระทบบนต้นไม้ในแต่ละช่วงเวลา สร้างบรรยากาศแห่งความสงบ เรียบง่ายและขับเน้นให้เห็นพลังงานของชีวิตผ่านการเน้นพื้นที่ที่เป็นแสงสว่าง โดยเลือกและลดตัดทอนรายละเอียดต่าง ๆ ออกไป เพื่อให้เห็นถึงจังหวะน้ำหนักของการทับซ้อนกันของพื้นที่ว่างในธรรมชาติซึ่งสัมพันธ์กันกับพื้นที่ทางความรู้สึกนึกคิด ออกมาในรูปแบบจิตรกรรมกึ่งนามธรรม โดยเสนอผ่านงานเทคนิคจิตรกรรมสีเขม่าซึ่งเป็นวัสดุในการทำงานที่มาจากธรรมชาติแท้บริสุทธิ์ โดยต้องการความเป็นหนึ่งเดียวกันของธรรมชาติและศิลปะ